Η Μήδεια του Ευριπίδη, μέσα από την σκηνοθεσία του Αιμίλιου Χειλάκη και του Μανώλη Δούνια, με την Αθηνά Μαξίμου στον ρόλο της Μήδειας θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Βράχων στις 13 Σεπτέμβρη.
Ο έρωτας μεταμορφώνει τους ανθρώπους…
Στη Μήδεια ο έρωτας ανατρέπει τη λογική, μεταμορφώνει τους ανθρώπους, πολιορκεί ακόμη και τις πιο ιερές σχέσεις όπως αυτή ανάμεσα στη μητέρα και τα παιδιά της. Η Μήδεια σκοτώνει τα παιδιά της όχι απλώς για να εκδικηθεί τον Ιάσονα, αλλά κυρίως για να τα σώσει από τα χέρια των εχθρών της, για να μην επιτρέψει στην εξουσία να τα δολοφονήσει. Γι΄ αυτό ο Ευριπίδης παρά την αποτρόπαια πράξη της στο τέλος, αντί να την τιμωρήσει, την αποθεώνει.
Ο Αιμίλιος Χειλάκης για την Μήδεια του Ευριπίδη
Η Μήδεια αποτελεί ένα από τα σημεία μελέτης μας, για το τι είναι ο ξένος, στην κοινωνία. Η Μήδεια πέραν του ότι είναι μια ερωτευμένη γυναίκα, η οποία προδίδεται από τον άντρα της, όχι απλά τον εραστή της, γιατί θα παντρευτεί μίαν άλλη γυναίκα, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι ξένος από την αρχή. Είναι από την βάρβαρη Κολχίδα, που έχει έρθει σαν λάφυρο στην «πολιτισμένη» Ελλάδα.
Είναι μια γυναίκα η οποία προτιμάει να σκοτώσει η ίδια τα σπλάχνα της, παρά να τα σκοτώσουν οι εχθροί της, γιατί ούτως ή άλλως τα παιδιά του Ιάσωνα και της Μήδειας θα τα σκότωναν οι συγγενείς του Κρέοντα και της Γλαύκης. Αυτό το λέει και η ίδια η Μήδεια στον Ευριπίδη. Δεν προσπαθεί να δικαιολογήσει την πράξη της, αλλά προτιμάει τα παιδιά της, να τα αφανίσει η ίδια, παρά να τα σκοτώσουν οι άλλοι. Γιατί αυτή τα γέννησε. Επ’ ουδενί, δεν πρέπει να κάνουμε συγκρίσεις με το σήμερα.
Καμία σχέση δεν έχουν οι λογοτεχνικοί ήρωες, που είναι φάροι για την συμπεριφορά μας στο κοινωνικό σύνολο, με ψυχοπαθολογικές συμπεριφορές. Φτάνουμε να κοιτάμε τους διπλανούς μας μέσω αυτών των φάρων, να λέμε ότι κάποια είναι Μήδεια, κάποιος είναι Οιδίπους, κάποια είναι Ηλέκτρα, όμως αυτοί οι ήρωες και τα έργα που έχουν γραφτεί για αυτούς, δεν έχουν να κάνουν με την συμπεριφορά του ανθρώπου, αλλά με την συμπεριφορά του κοινωνικού συνόλου προς τον άνθρωπο. Όλοι οι αρνητικοί ήρωες στο Αρχαίο Αττικό Δράμα, έχουν κακοπάθει από την κοινωνία τους.
Για αυτό με έναν τρόπο οι περισσότεροι αναλήπτονται. Όπως έχουμε ανάληψη στους ουρανούς της Μήδειας, με το άρμα του Ήλιου. Δεν δικαιώνει εδώ ο Ευριπίδης την μητροκτόνο, εδώ απλά δείχνει ότι αυτοί που μένουν πίσω, εν προκειμένω ο Ιάσωνας, θα έχουν να τιμωρηθούν για το τι έχουν προκαλέσει. Δεν δικαιώνει τους φόνους ο Ευριπίδης, δείχνει όμως έναν άνθρωπο, που δεν είναι Αθηναίος πολίτης, αλλά είναι από την βάρβαρη Κολχίδα, ότι τα όρια του φτάνουν σε σημεία που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί.
Άρα έχουμε εδώ να συνομιλήσουμε, με το πως ο ξένος όταν φτάσει στο σημείο να πιεστεί, αντιδρά. Πως συμπεριφέρθηκε η κοινωνία των Αθηνών προς τον ξένο του 500 π.Χ. Πως συμπεριφέρθηκαν οι Αθηναίοι απέναντι στις κατακτήσεις τους. Αυτό έκανε ο Ευριπίδης. Σήκωνε έναν μεγάλο καθρέφτη στους συμπολίτες του, να συνομιλήσουν με τις πράξεις τους.
Παίζουν
Μήδεια: Αθηνά Μαξίμου
Ιάσων, Κρέων, Παιδαγωγός: Αιμίλιος Χειλάκης
Αιγέας, Τροφός, Άγγελος: Αναστάσης Ροϊλός
Χορός
Γιώτα Νέγκα, Μυρτώ Αλικάκη (Κορυφαίες του Χορού), Πετρίνα Γιαννάκου, Μάιρα Γραβάνη, Αλεξάνδρα Δρανδάκη, Γιώργος Ζυγούρης, Ελευθερία Κοντογεώργη, Εριέττα Μανούρη, Βασίλης Μπούτσικος, Γιώργος Νούσης, Δάφνη Σταθάτου. Μαζί τους επί σκηνής θα βρίσκεται ο συνθέτης Δημήτρης Καμαρωτός.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία – Διασκευή: Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Πρωτότυπη Μουσική – Διδασκαλία Χορικών: Δημήτρης Καμαρωτός
Σκηνικά- Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Κίνηση – Χορογραφία: Πατρίσια Απέργη
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Λογοθεραπεία – αγωγή λόγου: Ηλίας Παπαθανασίου
Βοηθός Σκηνοθετών: Νίκος Τσιμάρας
Βοηθός Σκηνογράφου-Ενδυματολόγου: Δάφνη-Χρυσή Φωτεινάτου
Βοηθός Χορογράφου: Εμμανουέλα Σακελλάρη
Φωτογραφίες: Μαριλένα Αναστασιάδου
Μακιγιάζ: Σίσσυ Πετροπούλου
Διεύθυνση παραγωγής: Έφη Πανουργιά
Εκτέλεση παραγωγής: Γιάννης Κουλούρης
