Το Ολυμπιακό Στάδιο το βράδυ του Σαββάτου γέμισε από οπαδούς του heavy metal συγκροτήματος Iron Maden. Τουλάχιστον 50.000 κόσμος απόλαυσε την μαγευτική φωνή του Bruce Dickinson.
Ο παλιός είναι αλλιώς…
Μπορεί η μπάντα να μετράει 47 έτη πλούσιας μεταλλικής ιστορίας, όμως η φλόγα παραμένει ζωντανή. Τα τρία πρώτα κομμάτια πάρθηκαν από το νέο άλμπουμ της μπάντας, το Sengutsu, το οποίο έχει ήδη αγαπηθεί σφόδρα από το κοινό. Ο τρόπος που ερμηνεύτηκαν δείχνει αναμφίβολα πως πρόκειται για κομμάτια που θα μείνουν ανεξίτηλα στο πέρασμα των χρόνων.
Στα 80s, με το Revelations από το Piece of Mind, άναψαν τα πρώτα καπνογόνα. Η νύχτα από μαύρη έγινε κόκκινη και το Ολυμπιακό Στάδιο αντηχούσε από τις φωνές του κόσμου που ούρλιαζε:“The venom tears my spine, The eyes of the Nile are opening, You’ll see”.
Όλες οι ηλικίες “έγιναν ένα” μπροστά στο θρυλικό συγκρότημα των Iron Maden
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός οτι οι άνθρωποι πάνω από τα 50 είχαν φέρει στο γήπεδο τα παιδιά τους τα οποία έδειχναν να απολαμβάνουν και με το παραπάνω αυτή τη μοναδική εμπειρία. Δεκάχρονα και πιο μικρά πιτσιρίκια, στους ώμους των γονιών τους, μυήθηκαν στο metal από μία μπάντα η οποία έκανε τα πρώτα βήματά της στο πολύ μακρινό 1975.
Τα πιτσιρίκια αλλά και οι μεσήλικες έδωσαν ρέστα στο εμβληματικό Fear of the Dark στο οποίο έγινε ένας πραγματικός χαμός τόσο στην αργόσυρτη μελωδική αρχή όσο και στον ορυμαγδό με το καλπάζον riff που ακολουθεί.
Η σκηνική παρουσία του Bruce Dickinson
H κοτσίδα του Bruce Dickinson στην αρχή της συναυλίας τράβηξε τα βλέμματα. Η εμφάνιση του πάνω στη σκηνή, η ενέργεια του και οι κινήσεις του σώματος του ήταν πιο ζωντανές από ποτέ. Ο λατρεμένος τραγουδιστής συμπληρώνει σε μερικές ημέρες τα 64 χρόνια του. Εξίσου εντυπωσιακή ήταν η σκηνική παρουσία του ”αρχηγού” Steve Harris, του νου και της ψυχής αυτού του συγκροτήματος.
Μια βραδιά που “μύρισε” Ελλάδα
Άρωμα Ελλάδος είχαμε με την απόδοση του ύμνου “Flight of Icarus” κατά τον οποίο ένας γιγάντιος Ίκαρος με τεράστια φτερά έκανε την εμφάνισή του στη σκηνή, κάτω από τον οποίο ο Dickinson πρόσφερε ίσως την ερμηνεία της βραδιάς: “Fly on your way, like an eagle, Fly as high as the sun, On your way, like an eagle, Fly and touch the sun”.
Η κορύφωση
Τα encore του τέλους έφτασαν τη βραδιά στην κορύφωσή της. The Trooper, με τον Dickinson να ανεμίζει και την ελληνική σημαία, Τhe Clansman, Run to the Hills και στο τέλος, το σαρωτικό Aces High που παίχθηκε σε ένα τόνο ελάχιστα πιο αργό από τη studio έκδοση.
Η βραδιά κλείνει με το αεροπλάνο της βρετανικής πολεμικής αεροπορίας πάνω στη σκηνή, να κοιτά τον κόσμο που αποχωρούσε από το Ολυμπιακό Στάδιο, έχοντας στη “βαλίτσα”του μια ανεπανάληπτη εμπειρία αυθεντικής μέταλ μουσικής από το πιο διαχρονικό συγκρότημα όλων των εποχών.
